بانکها چرا پول مردم را با ایجاد شعبه‌های متعدد حبس کرده‌اند؟

به گزارش خبرنگار ایلنا؛ حجت‌الاسلام حسن روحانی رئیس‌جمهور کشورمان در پنجاه هفتمین مجمع سالیانه بانک مرکزی با بیان اینکه کشور باید در مسیر رشد اقتصادی قرار بگیرد، گفت: ما اگر شرایط آغاز دولت یازده و رشد منفی را داشتیم نمی‌توانستم به آینده امیدوار باشیم. ما سال ‌۹۵ از نظر رشد اقتصادی در دنیا اول بودیم.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

شاید نفت بخش مهمی بوده اما نفت هم کار سربازان فداکار جبهه تولید است؛ اینها این کار را کردند.

‌ رئیس‌جمهور تاکید کرد: مهندسان و کارگران نفت کار بزرگی انجام دادند که در عرض پنج، شش ماه نفت را به تولید سابق برگردانیم. این که صادرات نفت خام از یک میلیون در پنج شش ماه به دو میلیون افرایش یابد متخصصان می‌دانند چاه نفتی که بسته شده بخواهد باز شود چقدر سرمایه و کار می‌خواهد. اگر کسی می‌گوید رشد اقتصادی به خاطر نفت بوده؛ نفت هم به خاطر مجاهدت و تلاش بوده و اگر گشایشی ایجاد شده در سایه تلاش ملت و دیپلمات‌های ما بوده است.

وی افزود : از نظر اشتغال هم شاخص‌های اصلی در ذهن ما حداقل چهار تا شاخص تورم و رشد و اشتغال و سرمایه‌گذاری است. در مساله اشتغال رقم افرادی که شاغل هستند از سال ۹۲ تا امروز از ۲۱.۳ میلیون به ۲۳.۳ تبدیل شده است؛ یعنی سالانه ۵۰۰ هزار شغل خالص ایجاد کردیم. این رقم خالص است. بنابراین ما در همه شاخص‌های اقتصادی قدم‌های خوبی برداشتیم. وقتی به اشتغال می‌رسیم بانک‌های ما نقش‌شان اساسی است.

رئیس‌جمهور با بیان اینکه در صنعت و کشاورزی و خرید محصولات کشاورزی و هم در طرح‌های اشتغال نقش بانک‌ها اساسی است، گفت: در سال ۹۷ طرح‌های خوبی برای اشتغال داریم که دیروز آن را مصوب کردیم در بخش ساختمان در طرح جدید رقمی که در جلسه دیروز پیش‌بینی شد ۲۸۰ هزار شغل است. طرح‌هایی برای بازآفرینی شهری داریم و بازآفرینی محلات. تصمیم ما این شد که در سال آینده ساخت ۲۰۰ هزار واحد مسکونی ساخت آغاز شود بانک‌ها باید بیایند. دولت قرار نیست مسکن بسازد دولت قرار است تسهیلات در اختیار بگذارد در قدم اول زمین مجانی را به توسعه‌گر می‌دهیم شما وام می‌دهید. بخش‌های دیگر کارهای زیربنایی و روبنایی از بودجه خودشان است؛ یعنی گاز و برق و آب و فاضلاب و جاده و پارک که شهرداری‌ها انجام می‌دهند. مردم محله به خانه‌های جدید می‌آیند زندگی‌شان آرامش پیدا می‌کند اگر زلزله‌ای بیاید اعتماد بیشتری به ساختمان جدید دارند ارزش پولی‌شان افزایش می‌یابد خانه فرسوده‌شان تخریب می‌شود و آپارتمان جدید در اختیار آنها گذاشته می‌شود.

وی گفت: ما تسهیلات ویژه‌ای به خانه اولی‌ها می‌دهیم که سودش را ۶ درصد اعلام کردیم سود تسهیلات ۶ درصد است این رفاه و مشوق بزرگی برای خانه اولی‌هاست ضمن اینکه دولت خودش وارد ساخت و ساز نشده و این مردم محله هستند و بانک‌ها نقش خواهند داشت بانک‌ها در همه جا حضور دارند نمی‌شود در کشور درباره رشد اقتصادی و تولید حرف بزنیم و پایه اساسی آن بانک‌ها نباشند.

رئیس‌جمهور با بیان اینکه من می‌خواهم تشکر کنم چون ناسپاسی‌ها و نامهربانی‌ها نسبت به مدیران بانک‌ها زیاد انجام شد، گفت: اکثر آنها نادرست بود. خدمات بانک‌ها فراموش شد من نمی‌گویم بانک نقضی ندارد ولی اگر کار بزرگ بانک‌ها نبود رشد اقتصادی چطور حاصل شد؟ اشتغال چطور حاصل شد؟ کار بزرگی انجام شد روابط ما با دنیا در این چهار سال بهتر شدند یا نه؟  شاید بگویند هنوز ضعیف است اما بانک مرکزی و بانک‌های ما برای رابطه با بانک‌های عامل و ال سی‌ها بهتر شده یا بدتر؟ حتما بهتر شده ولی هنوز مطلوب نیست. دولت مصمم است برای اینکه این مسیر ادامه پیدا کند. دنیا باید اعتمادش را نسبت به بانک‌های ما بیشتر کند.

روحانی با بیان این که مسئله سرمایه،‌ کفایت، انظباط و تزارنامه شفاف مسئله مهمی است، گفت: سه لایحه به مجلس شورای اسلامی برای مبازره با پول‌شویی،‌ مبارزه با مسائل مالی تروریسم و قوانینی که در گذشته داشتیم، ارائه کردیم. تصویب این لوایح به دیدگاه جهانی نسبت به بانک‌های ما کمک می‌کند و باعث می‌شود روند بانک‌های ما در داخل بهبود پیدا کند.

وی خطاب به مسئولان بانک مرکزی گفت:  من از بانک مرکزی می‌خواهم نظارت خود را بر تمامی بانک‌ها و موسسات افزایش دهد. همه باید با شفایت کار کنند؛ زیرا این به نفع ماست. کسی که فکر می‌کند کار کردن بدون شفافیت به نفعش است آن نفع کوتاه‌مدت است.

روحانی تاکید کرد: نفع بلند مدت ما در منافع ملی و ملت ما است و این در صورتی است که همه با شفایت کار کنند. پول مردم در دست شما امانت است باید بهترین بهره‌برداری را از این پول انجام دهیم.

رئیس دولت دوازدهم ادامه داد: بانک‌های ما باید مدرن و اسلامی باشند، بانک رفاقتی بانک خوبی نخواهد بود با معیارهای اسلامی متناسب نیست. یکی از مشکلات ما با بانک‌های دنیا این است که در این ۷ الی ۸ سال عقب افتاده است، بانک‌های ما باید خود را با دنیا هماهنگ و مدرن کنند اگر این کارها را انجام دهیم و آن لوایح را درست انجام دهیم از آن لیست سیاه فاصله گرفته‌ایم.

وی ادامه داد: شرایط ما در زمینه ریسک وضع بهتری داشته است، دو درجه پیشرفت کرده‌ایم از ۷ به ۶ و از این عدد بع ۵ رسیده ایم.  هر معیاری را در نظر بگیریم وضع بانک های ما از دیروز امروز بهتر است.  به همین نسبت اعتماد مردم نسبت به بانک ها باید بهبود پیدا کند. روابط بان ک های ما باید با بانک های  دنیا بهتر باشد.در دنیای امروز نمی شود بدون ارتباط با جهان پیش برویم بله گران قیمت می شود کار کرد اما اگر کار ارزان قیمت می خواهیم و از امکانات و منابع مالی دنیا می خواهیم استفاده کنیم باید اعتماد دنیا به بانک های خودمان را افزایش دهیم

روحانی با اشاره به سامان دهی موسسات مالی غیرمجاز اظهار داشت: در بعضی از موارد دولت،‌ بانک مرکزی و روسای دو قوه دیگکر توانستند از یک مشکل عبور کنند و آن موسسات مالی غیر مجاز بود. موسساتی که مردم را با تشویق می کردند با سود بیشتر   به دام می انداخت و هر جا کم می آورد سود را بیشتر می کرد.

وی خاطر نشان کرد: این موسسات مردم را گرفتار کردند،‌ وقت دولت را گرفتند و قوای دیگر را نیز گرفتار کرد. کاری که امروز در مورد موسسات مالی غیر مجاز انجام شد سه قوه دست به دست هم دادند.

روحانی  با اشاره به گزارش مجمع تشخیص مصلحت نظام در مورد حساب‌های مالی سال ۹۵، گفت: در این گزارش دیدیم که بانک مرکزی در کل از سال ۹۵ تا اینجا یک رقمی حدود ۲۰ هزار میلیارد تومان برای نجات وضع مؤسسات مالی در نظر گرفته است. برای مردم و آنهایی که بیگناه و گرفتار شدند، توضیح دهید.

وی تاکید کرد: بانک مرکزی با نظارت دقیقش نباید بگذارد این حادثه در کشور تکرار شود، البته این موضوع مؤسسات غیرمجاز مربوط به دهه ۸۰ است و مربوط به دولت یازدهم و دوازدهم نیست، اما بارش بر روی دولت یازدهم و دوازدهم افتاد. چرا این اتفاق افتاد؟ به دلیل عدم شفافیت، نظارت و اینکه بانک‌ها هزینه‌شان زیاد است.بانک مرکزی اگر اختیاراتی می‌خواهد از دولت و مجلس بگیرد.

رئیس قوه مجریه با بیان این که  چرا یک بانک در یک خیابان این همه شعبه دارد؟ مبنای این مسئله چیست؟ این همه ساختمان گرانقیمت، چرا پول مردم را حبس کرده است؟ چقدر شعبه ما نیاز داریم؟ گفت:‌ در خارج اگر بخواهیم شعبه دومی از بانکی را پیدا کنیم، حتماً باید با مترو  یا اتوبوس برویم و پیاده به شعبه دوم آن بانک نمی‌توان رسید. اینجا قدم به قدم و تفریحانه چندین شعبه بانک را مشاهده می‌کنید. چرا این پول گردش نمی‌کند؟ چرا اینقدر بنگاه‌داری در بانک‌های ما رواج پیدا کرده است؟ مگر بانک باید بنگاه‌دار باشد.

وی خاطر نشان کرد: من در دولت دوازدهم مدام به وزیر اقتصاد تأکید می‌کنم که اموالی را که نیاز ندارند بفروشند و بانک‌های خصوصی هم باید این کار را کنند وزیر گزارشات خوبی هم تا کنون داده است که امیدورام ادامه داشته باشد.

روحانی با اشاره به بانک های خصوصی گفت: بانکهای خصوصی هم باید این کار را انجام دهند،‌ پول بانک خصوصی برای مردم است و این عدالتی که رهبری معظم انقلاب بر روی آن تأکید کردند، آیا پولی که به مردم می‌دهید باید عادلانه تسهیلات به آنها دهید؟ نه اینکه هرچه پول می‌گیرند به مؤسسه خودشان می‌دهند. کی می‌رسد به بنگاه‌های دیگر و مردم پول بدهند. اگر این‌چنین شد ما مشکل پیدا می‌کنیم.

وی ادامه داد: اموال را آزاد کنیم و برای رشد اقتصادی بیاوریم. آرزوی همه ما باید رشد اقتصادی، رونق اقتصادی و اشتغال در جامعه باشد و این کار امکان‌پذیر است اگر همه دست به دست هم بدهیم. ما برای تورم تک‌رقمی باید تلاش کنیم. باید همه تلاش کنیم رشد اقتصادی ما رشد مناسبی باشد. رشد اقتصادی ۶ ماهه را که مرکز آمار اعلام کرده است ۶ درصد است که بدون نفت است. امیدواریم تا پایان سال هم همین رقم‌ها را داشته باشیم و رشدمان بالای ۵ درصد باشد. رشد ۶ درصد در شرایط امروز دنیا که رشد متوسط آن خیلی کمتر از این است، مناسب است و باید تلاش کنیم بیشتر شود.

ریس قوه مجریه با بیان این کخ باید شفافیت همه بانک‌ها در ترازنامه‌هایش را بیشتر کنیم اظهار داشت: خواهش می‌کنم فشار به بانک مرکزی را کم کنید. این پایه پولی را که به همه ما فشار می‌آورد، بخش بزرگی از آن مربوط به بانک‌ها است. بانک‌ها هستند که از بانک مرکزی برداشت بیشتر می‌کنند و این برداشت بیشتر باعث رشد پایه پولی می‌شود. رشد پایه پولی هزاران عوارض دارد.بانک مرکزی باید کاری کند برمبنای انضباط آنها بتوانند از این خط اعتباری استفاده کنند و آنهایی که انضباط بیشتری دارند، باید بتوانند بیشتر از این خط اعتباری استفاده کنند و آنها که انضباط کمتری دارند، کمتر باید بتوانند استفاده کنند تا به آن نقطه‌ای برسیم که نقطه مطلوب ما در بانکداری است.

روحانی با اشاره به وارد شدن بانک‌ها به بنگاه‌داری گفت: اساس این مسئله این است که بانک‌های ما از بنگاه‌داری خارج شوند و سرمایه‌های منجمد خودشان را بتوانند در مسیر تولید به‌کار اندازند و در اختیار بخش‌های اقتصادی کشور قرار دهند و خودشان را از بنگاه‌داری رها کنند.

وی افزود: همکاری بین بانک مرکزی و بانک‌ها ادامه پیدا کند و ما بتوانیم ارتباطات‌مان را با بانک‌های جهانی بیشتر کنیم. سرمایه‌گذاری خارجی و فاینانس از گذشته بهتر شده است و بانک مرکزی باید تلاش کند از این فاینانس استفاده بشود. احتیاط بیش از حد هم می‌تواند مضر باشد. احتیاط برای بازپرداخت‌ها خوب است اما بگذارید از این فضا استفاده شود. ما باید ظرف ۶ ما تا یکسال از همه این فاینانس‌ها استفاده کنیم تا بتوانیم شرایط بهتری را برای اقتصاد پیش‌بینی کنیم.

وی تاکید کرد: من مطمئن هستم که مردم می‌توانند هم به آینده اقتصادی کشور امیدوارتر باشند و هم می‌توانند به آینده اقتصاد اعتماد بیشتری داشته باشند. بانک مرکزی یکی از وظایفش این است که آینده را برای مردم روشن کند. بانک مرکزی هم تا پایان سال باید بسته نوزده‌تایی را کامل انجام دهد، مردم کاملاً باید به سال آینده‌شان اطمینان داشته باشند.

روحانی در خاتمه گفت: بانک مرکزی برای سال آینده باید در زمینه تورم و ارز به مردم قول دهد. همان که خودش مرتب می‌گوید ارز ۵ درصد بیشتر بالا نمی‌رود، بر همان مبنا به مردم قول دهد. اعتماد به آینده می‌تواند اضطراب و ناآرامی در بازار را از بین ببرد و ثبات به ما دهد و ثبات بهترین سرمایه ما در بخش اقتصاد است. هرچقدر این ثبات بیشتر باشد، می‌توانیم برای آینده تلاش‌های بیشتری داشته باشیم.

 

منبع: ایلنا

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.ilna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایلنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۷۵۱۶۷۵۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

روزگار سپری شده اسکناس ایرانی

مسعود یوسفی- روزنامه اعتماد- به تازگی عکسی از یک گردشگر روسی در تهران منتشر شده که در نوع خود بسیار غم‌انگیز است. در شرح این عکس گفته شده که این گردشگر ۳۰۰ دلار از پول خود را به ریال تبدیل کرده و حالا اسکناس‌ها را در داخل کیسه‌ای این طرف و آن طرف می‌برد. تصویری گویا از کاهش شدید ارزش پول ملی ایران که امضای وزیر امور اقتصادی و دارایی و رییس کل بانک مرکزی روی آن است.

«امضا» کردن پول توسط دو عضو تیم اقتصادی یک دولت نوعی نمادسازی برای دفاع از حیثیت پول است. در اساسنامه بانک مرکزی به صراحت نخستین وظیفه این بانک، حفظ ارزش پول ملی عنوان شده و رییس کل بانک مرکزی با امضای اسکناس، خود را به این وظیفه متعهد می‌کند. اما در ایران چه اتفاقی افتاده است؟

در شهر‌های بزرگ، با وجود اینکه در خودپرداز‌ها هنوز پول نقد وجود دارد؛ اما تورم مزمن و ماندگار در کنار کاهش ارزش پول ملی کاری کرده که «کارت‌های بانکی» جای «اسکناس» را در معاملات روزمره بگیرد و بدون این کارت‌ها، خرید و فروش در سطح اقتصاد ایران کار بسیار سختی شده است. در شهر‌های کوچک، گزارش شده که خودپرداز‌ها در بسیاری از موارد همین پول نقد را هم به مردم نمی‌دهند و خالی هستند.

در واقع، «پول» جای خود را به «اعتبار» داده است. بانک‌ها برداشت از خودپرداز‌ها را به روزی ۲۰۰ هزار تومان محدود کرده‌اند تا کسی نتواند به یک‌باره پول بیشتری برداشت کند. به جای آن، یک «اعتبار» در کارت‌های بانکی شارژ می‌شود و مردم با آن دست به خرید و فروش می‌زنند.

از اواسط دهه ۹۰، ایران هم به رده کشور‌هایی پیوست که دیگر به کار بردن «سکه» به عنوان پول در آن جایگاهی ندارد. سکه‌های ۵، ۱۰، ۲۵، ۵۰ و حتی ۵۰۰ تومانی دیگر چیزی شده برای کلکسیونر‌ها و آنهایی که برای مجموعه‌های شخصی خود جمع می‌کنند. ارزش فلز به کار رفته در این سکه‌ها آنقدر از ارزش ذاتی خود پول بیشتر شد که بانک مرکزی ابتدا مجبور شد که سکه‌ها را کوچک‌تر کند و سپس به‌طور اتوماتیک از چرخه مبادلات حذف کند.

چون چیزی وجود ندارد که بتوان مثلا با سکه ۵۰۰ تومانی یا ۱۰۰ تومانی خرید. مصطفی میرسلیم، نماینده تهران در مجلس، با انتقاد از کاهش ارزش پولی، در شبکه اجتماعی ایکس نوشته است: «وزیر امور اقتصادی و دارایی و رییس کل بانک مرکزی، اگر نمی‌توانند ارزش پول ملی را حفظ کنند، امضای‌شان را از روی اسکناس‌ها بردارند، چون با کاغذ پاره فرقی ندارد.» خبرگزاری تسنیم با مدیر روابط عمومی بانک مرکزی تماس گرفته و از او درباره این توییت پرسیده و پاسخ شنیده که «عقل سلیم حکم می‌کند انسان قبل از گفتار و نوشتار، کمی فکر کند!»

گرچه اظهارات آقای میرسلیم بار‌ها حاشیه‌ساز شده و با برخی از آنها نیز مخالفت‌هایی شده، اما نمی‌توان گفت که این اظهارات با عقلانیت فاصله دارد. چرا؟ به بازار پول نگاه کنید.

اسکناس‌های در گردش ایران

بانک مرکزی در وبسایت خود ۲۵ نوع اسکناس را به رسمیت شناخته (در این لینک ببینید: www.cbi.ir/page/۲۱۴۴.aspx) که از اسکناس ۱۰۰ ریالی با طرح مرحوم مدرس شروع می‌شود و به ۲۰۰ ریالی طرح جهادسازندگی و ۵۰۰ ریالی طرح دانشگاه تهران می‌رسد و سپس چند نوع طراحی‌های مختلف اسکناس‌های ۵ هزار ریالی و ۱۰ و ۲۰ هزار ریالی را در بر می‌گیرد و دست آخر به اسکناس‌های ۱۰۰ هزار و ۵۰ هزار ریالی جدید با «چهار صفر کمرنگ» می‌رسد و گویا برای دوره‌ای طراحی شده‌اند که قرار است چهار صفر از پول ملی حذف شود.

اما اینها اسکناس‌هایی هستند که گویا بانک مرکزی برای در چرخه بودن به رسمیت می‌شناسد و عملا کارایی خاصی ندارند. به جز اسکناس ۱۰۰ هزار ریالی و چک پول‌ها (بخوانید اسکناس ها) ۵۰۰ هزار و ۱ میلیون ریالی، اسکناس دیگری در تورم بالای ایران به گردش نمی‌افتد. کاهش ارزش پول ملی ایران کاری کرده که یک خرید خیلی معمولی به راحتی چندین برابر یک اسکناس ۱ میلیون ریالی را «تبخیر» می‌کند. بنابراین چیزی که در وبسایت بانک مرکزی باقی مانده، نوستالژی خاصی است از روزگار سپری شده اسکناس‌های ایرانی که دیگر نیستند.

اینجا درباره سکه‌های در چرخش ایران صحبت نمی‌کنیم که خیلی‌ها برای خرید آنها در پلتفرم‌های خرید وفروش آگهی می‌دهند، چون ارزش نیکل به کار گرفته در ساخت آن از خود پول بیشتر شده است! اینجا درباره اسکناس‌هایی حرف می‌زنیم که برای هر قطعه از آن (بنا به عدد‌های ۵ سال پیش) ۳۸۰ تومان به‌طور متوسط هزینه شده است و حالا در فضای تورمی ایران کاربردی ندارند.

وقتی توهم پولی داریم

«زمانی که قیمت دلار پر می‌کشد، ما فقیرتر می‌شویم». چرا؟ چون ارزش برابری ریال است که در برابر دلار سقوط می‌کند. به دلیل وابستگی شدید کالایی ایران به بخش واردات، ریال تضعیف شده قدرت خرید کمتری در بازار پیدا می‌کند. در این میان، نظام پرداخت‌های آنلاین و دستگاه‌های POS است که حرف اول را می‌زند. چون برای خرید و فروش کالا نیاز به حجم بالایی از اسکناس است که خطرات خودش را دارد. اما کارت‌های بانکی نه خود پول، بلکه یک «توهم» پولی و نوعی اعتبار است. 

نظام پیچیده و پر از اشکال بانکی یک عدد را در حساب اشخاص شارژ می‌کند و اجازه برداشت ۲۰۰ هزار تومان بیشتر در یک روز از طریق خودپرداز را هم نمی‌دهد. اگر کسی هم بخواهد مثلا ۱۰ میلیون تومان از بانک بیرون بیاورد نیازمند یک کوله پشتی است. اما تصور کنید که مشتریان یک بانک همه با هم برای بیرون کشیدن پول‌های‌شان به بانک مراجعه کنند؟ چه اتفاقی می‌افتد؟ این همان چیزی است که در سال ۹۶ برای موسسه ثامن رخ داد و کشور را دچار یک بحران پولی و امنیتی کرد. به همین دلیل است که پول در ایران یک مقوله گران و توهمی است.

گرشام و تیزر و سرنوشت پول

سر توماس گرشام، یک سرمایه‌دار انگلیسی بود که در قرن شانزدهم میلادی به عنوان مشاور مالی ملکه الیزابت انگلستان در مورد نحوه ضرب سکه‌ها هشداری به ملکه داد که بعد‌ها ادعای او رنگ واقعیت به خود گرفت و به قانونی در اقتصاد مبدل شد. در آن زمان دو نوع سکه در انگلستان برای انجام معاملات ضرب می‌شد که دارای عیار متفاوتی (به جهت آلیاژ به‌کار رفته در آنها) بودند؛ اما هر دو با ارزش یکسان در بازار برای معامله مورد استفاده قرار می‌گرفتند. 

تاجر انگلیسی اعتقاد داشت که پول بد که در حقیقت همان پولی بود که ناخالصی داشت، به مرور زمان موجب می‌شود پول خوب یا همان سکه‌های خالص از گردونه بازار خارج شوند. نتیجه نهایی آن، خالی شدن اقتصاد انگلستان از سکه‌های خالص و انباشت سکه‌های ناخالص در چرخه اقتصادی آنها بود. 

قانون گرشام به سادگی چنین می‌گوید: «اگر ارزش اسمی یا همان ارزشی که به‌صورت دستوری برای کالا یا خدماتی تعیین می‌شود، با ارزش واقعی یا ارزش مبادله آن در بازار متفاوت باشد؛ این امر موجب خروج آن منبع از چرخه اقتصادی یا هرز رفتن آن در سیستم اقتصادی می‌شود.»، اما این تنها زمانی اتفاق می‌افتد که دولت بتواند قوانین مربوطه را اجرا کند. اگر این قوانین وجود نداشته باشند یا مردم دیگر تمایلی به پیروی از آنها نداشته باشند، قانون گرشام می‌تواند معکوس عمل کند؛ یعنی پول خوب پول بد را بیرون می‌راند؛ زیرا بازرگانان فقط ابزار‌های پرداختی را می‌پذیرند که ارزشمند می‌دانند. 

این معکوس قانون گرشام به افتخار آدولف تیرز قانون تیرز نامیده می‌شود و در چنین موقعیت‌هایی پیش آمده است: شهروندان کشور‌های اروپای شرقی پس از فروپاشی بلوک شوروی از دلار به جای پول‌های بی‌ثبات خود استفاده می‌کردند یا مثلا ونزوئلا که در دوره ابر تورم، دلار را جایگزین پول خود کرد. همین الان اخبار بسیاری درباره استفاده از دلار یا سکه طلا در برخی معاملات شنیده می‌شود و گروهی آن را به فراریان مالیاتی نسبت می‌دهند. اما واقعیت همان پول خوب و پول بد است. تورم فزاینده در کنار کاهش ارزش پول ملی یک هشدار است برای آینده نظام پولی کشور که فراتر از تبلیغات سیاسی و نگاه‌های جناحی قرار می‌گیرد.